عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ :
إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ یَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ فَیَأْتُونَ بَابَ الْجَنَّةِ فَیَضْرِبُونَهُ فَیُقَالُ لَهُمْ مَنْ أَنْتُمْ فَیَقُولُونَ نَحْنُ أَهْلُ الصَّبْرِ فَیُقَالُ لَهُمْ عَلَى مَا صَبَرْتُمْ فَیَقُولُونَ کُنَّا نَصْبِرُ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ وَ نَصْبِرُ عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقُوا أَدْخِلُوهُمُ الْجَنَّةَ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّما یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسابٍ1
امام صادق علیه السلام :
در قیامت عده ای از مردم بر در بهشت حاضرمی شوند و آنرا می کوبند؛ به ایشان گفته می شود شما کیستید؟ می گویند ما اهل صبر هستیم. می پرسند بر چه چیزی صبر کردید؟ می گویند ما بر طاعت خداوند و در برابر معصیت خدا صبر کردیم.پس خداوند عز و جل می فرماید : راست می گویند آنها را داخل بهشت نمایید.
و این معنی کلام خداست که در قرآن می فرماید : اجر صابران بدون حساب به ایشان داده می شود.
1: زمر 10
- ۹۳/۰۲/۲۹