بین دو مکروه

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ سَعِیدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ سَمِعْتُ الْعَیَّاشِیَّ وَ هُوَ یَقُولُ‏ اسْتَأْذَنْتُ الرِّضَا علیه السلام فِی النَّفَقَةِ عَلَى الْعِیَالِ فَقَالَ بَیْنَ الْمَکْرُوهَیْن‏ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا وَ اللَّهِ مَا أَعْرِفُ الْمَکْرُوهَیْنِ قَالَ فَقَالَ بَلَى یَرْحَمُکَ اللَّهُ أَ مَا تَعْرِفُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ کَرِهَ الْإِسْرَافَ وَ کَرِهَ الْإِقْتَارَ فَقَالَ‏ وَ الَّذِینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواماً

از امام رضا علیه السلام درباره مخارج خانواده پرسیدم فرمود بین دو مکروه . گفتم فدایت شوم به خدا قسم من این دو مکروه را نمی دانم. فرمود خداوند بر تو رحمت فرستد آیا نمی دانی که خداوند اسراف و سخت گیری را ناخوش می دارد؟ واین آیه را تلاوت فرمود : کسانی که هنگامی که انفاق می کنند اسراف نمی کنند و سخت گیری هم نمی نمایند و راه عدل بین این دو است.

الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص54