خوشا بحال اینان

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلم  أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه کَانَ یَقُولُ‏ :

طُوبَى‏ لِمَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ الْعِبَادَةَ وَ الدُّعَاءَ وَ لَمْ یَشْغَلْ‏ قَلْبَهُ‏ بِمَا تَرَى عَیْنَاهُ وَ لَمْ یَنْسَ ذِکْرَ اللَّهِ بِمَا تَسْمَعُ أُذُنَاهُ وَ لَمْ یَحْزُنْ صَدْرَهُ بِمَا أُعْطِیَ غَیْرُهُ

ازامام رضا علیه السلام نقل شده که امیرالمومنین صلوات الله علیه می فرمود:

خوشا بحال کسی که عبادت و دعا را برای خدا خالص کند و قلبش را به آنچه چشمانش می بیند مشغول نسازد و ذکر خدا را بخاطر آنچه با گوشهایش می شنود فراموش نکند و قلبش را به خاطر چیزهایی که به دیگران داده شده محزون نسازد.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص16