'گناه مانع استجابت دعا

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ یَسْأَلُ‏ اللَّهَ الْحَاجَةَ فَیَکُونُ مِنْ شَأْنِهِ قَضَاؤُهَا إِلَى أَجَلٍ‏ قَرِیبٍ‏ أَوْ إِلَى وَقْتٍ بَطِی‏ءٍ فَیُذْنِبُ الْعَبْدُ ذَنْباً فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لِلْمَلَکِ لَا تَقْضِ حَاجَتَهُ وَ احْرِمْهُ إِیَّاهَا فَإِنَّهُ تَعَرَّضَ لِسَخَطِی وَ اسْتَوْجَبَ الْحِرْمَانَ مِنِّی

امام باقر علیه السلام فرمود : گاهی بنده ای از خداوند حاجتی طلب می کند و بناست در زمانی کوتاه یا مدتی طولانی درخواستش برآورده شود اما بنده گناهی مرتکب می شود ؛ پس خداوند تبارک و تعالی به فرشته می گوید حاجتش را فروگزار و محرومش کن که خود را در معرض ناخشنودی  من قرار داد و مستحق محرومیت از جانب من شد.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص271