عمل بدون تقوی

عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ‏ ع فَذَکَرْنَا الْأَعْمَالَ فَقُلْتُ أَنَا مَا أَضْعَفَ عَمَلِی فَقَالَ مَهْ اسْتَغْفِرِ اللَّهَ‏ ثُمَّ قَالَ لِی إِنَّ قَلِیلَ الْعَمَلِ مَعَ التَّقْوَى‏ خَیْرٌ مِنْ کَثِیرِ الْعَمَلِ بِلَا تَقْوَى‏ قُلْتُ کَیْفَ یَکُونُ کَثِیرٌ بِلَا تَقْوَى قَالَ نَعَمْ مِثْلُ الرَّجُلِ یُطْعِمُ طَعَامَهُ وَ یَرْفُقُ جِیرَانَهُ وَ یُوَطِّئُ رَحْلَهُ فَإِذَا ارْتَفَعَ لَهُ الْبَابُ مِنَ الْحَرَامِ دَخَلَ فِیهِ فَهَذَا الْعَمَلُ بِلَا تَقْوَى وَ یَکُونُ الْآخَرُ لَیْسَ عِنْدَهُ فَإِذَا ارْتَفَعَ لَهُ الْبَابُ مِنَ الْحَرَامِ لَمْ یَدْخُلْ فِیهِ

مفضل می گوید نزد امام صادق علیه السلام بودم ودرباره اعمال گفتگو می کردیم؛ گفتم اعمال من چه ناچیز است! امام فرمود اینطور نگو و از خدا طلب بخشش کن سپس فرمود همانا عمل کمی که همراه با تقوی باشد بهتر است از اعمال زیاد اما بدون تقوی.

گفتم چطور می شود اعمال زیاد بدون تقوی؟

فرمود بله ؛ مثل کسی که مهمانی می کند و به همسایه ها نیکی می نماید و توشه اش را آماده می سازد اما هرگاه دری از حرام برویش گشوده می شود داخل آن می گردد، این کارکردن بودن تقوی است اما دیگری این کارها را نمی کند ولی هنگامی که دری از حرام گشوده می شود مرتکب آن نمی گردد.

الکافی (ط - الإسلامیة) ج‏2  ص 73