توصیه امام علی ع به قنبر

سَمِعَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام رَجُلًا یَشْتِمُ قَنْبَراً وَ قَدْ رَامَ قَنْبَرٌ أَنْ یَرُدَّ عَلَیْهِ فَنَادَاهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ مَهْلًا یَا قَنْبَرُ  دَعْ شَاتِمَکَ مُهَاناً تُرْضِ الرَّحْمَنَ وَ تُسْخِطِ الشَّیْطَانَ وَ تُعَاقِبْ عَدُوَّکَ فَوَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا أَرْضَى الْمُؤْمِنُ رَبَّهُ بِمِثْلِ الْحِلْمِ وَ لَا أَسْخَطَ الشَّیْطَانَ بِمِثْلِ الصَّمْتِ وَ لَا عُوقِبَ الْأَحْمَقُ بِمِثْلِ السُّکُوتِ عَنْه

امیرالمومنین علی علیه السلام شنید کسی به قنبر دشنام داد و قنبر خواست تا پاسخش را بدهد. امیرالمومنین او را صدا زد و فرمود صبرکن قنبر، به دشنام دهنده اعتنا نکن تا با این کار خدای رحمان را از خود راضی کنی و شیطان را به خشم آوری و دشمنت را تنبیه کنی.

قسم به کسی که دانه را شکافت و انسان را آفرید! مومن به چیزی بهتر از حلم خدا را راضی نمی کند و با هیچ چیز مثل سکوت شیطان را به خشم نمی آورد و احمق با چیزی چون روگردانی از او تنبیه نمی شود.

امالی مفید ص118