قَالَ صَفْوَانُ بْنُ مِهْرَانَ الْجَمَّالُ : دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ فَقَالَ لِی : یَا صَفْوَانُ کُلُ شَیْءٍ مِنْکَ حَسَنٌ جَمِیلٌ مَا خَلَا شَیْئاً وَاحِداً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ أَیُّ شَیْءٍ قَالَ إِکْرَاؤُکَ جِمَالَکَ مِنْ هَذَا الرَّجُلِ یَعْنِی هَارُونَ قُلْتُ: وَ اللَّهِ مَا أَکْرَیْتُهُ أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ لَا لِصَیْدٍ وَ لَا لِلَّهْوِ، وَ لَکِنِّی أُکْرِیهِ لِهَذَا الطَّرِیقِ یَعْنِی طَرِیقَ مَکَّةَ، وَ لَا أَتَوَلَّاهُ بِنَفْسِی وَ لَکِنْ أَنْصِبُ مَعَهُ غِلْمَانِی، فَقَالَ لِی: یَا صَفْوَانُ أَ یَقَعُ کِرَاؤُکَ عَلَیْهِمْ قُلْتُ: نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ، قَالَ فَقَالَ لِی أَ تُحِبُّ بَقَاءَهُمْ حَتَّى یَخْرُجَ کِرَاؤُکَ قُلْتُ نَعَمْ، قَالَ فَمَنْ أَحَبَّ بَقَاءَهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَ مَنْ کَانَ مِنْهُمْ کَانَ وَرَدَ النَّارَ...
صفوان جمّال مى گوید: نزد امام کاظم علیه السلام رفتم به من فرمود : اى صفوان! همه
چیز تو خوب و زیبنده است مگر یک چیز! عرض کردم : فدایت شوم، آن کدام است؟ فرمود : کرایه
دادن شترانت به این مرد (یعنى هارون) گفتم: از روى سیری و سرکشی، یا براى شکار و
کار لهو به او کرایه نداده ام، بلکه براى این راه، یعنى راه مکه، کرایه داده ام و من
خودم شخصا متولی کارشان نیستم بلکه غلامانم را با آنها می فرستم. امام فرمود: اى صفوان! آیا قرار نیست کرایه ات را
پرداخت کنند؟ گفتم: چرا، فدایت شوم!
فرمود : آیا دوست داری باقی بمانند تا کرایه ات را پرداخت کنند؟ گفتم: آرى.
فرمود : هر کس بقاى ایشان (ظالمان) را دوست داشته باشد، از ایشان است و هر کس از ایشان باشد، اهل دوزخ است ...
رجال کَشی ص 441
- ۹۳/۰۵/۰۱