دوستان اهل بیت علیهم السلام

مردی به همسرش گفت نزد فاطمه سلام الله علیها  دختر رسول خدا برو و درباره من بپرس که آیا  از شیعیان شما هستم یا خیر؟ زن سوال شوهر را پرسید، حضرت زهرا فرمود به او بگو : اگر به آنچه که به آن امر می کنیم عمل می کنی و از آنچه که از آن نهی می کنیم دوری می کنی از شیعیان ما هستی وگر نه خیر.

زن باز گشت و پاسخ حضرت را رساند . همسرش گفت وای بر من! کیست که از گناهان و خطاها جدا باشد. پس من تا ابد در آتش هستم چرا که هر که از شیعیان ایشان نباشد تا ابد در آتش است.

پس آن زن برگشت و آنچه را که شوهرش گفته بود، به حضرت فاطمه سلام الله علیها گفت. حضرت فاطمه فرمود به او بگو چنین نیست. شیعیان ما  از بهترین اهل بهشت هستند اما کسانی که دوستدار ما هستند و با دوستان ما دوست هستند و با دشمنان ما دشمن اند و با قلب و زبان تسلیم ما هستند – اما چون با اوامر و نواهی ما مخالفت می کنند از شیعیان ما نیستند –  در مهلکه های قیامت اند و در نهایت وارد بهشت می شوند اما بعد از آنکه با بلاها و سختیها از گناهان پاک شدند یا درعرصات قیامت با انواع شدائد یا در طبقه بالای جهنم از گناهان تطهیر شدند. ما در نهایت آنها را بخاطر محبتشان نجات می دهیم و به نزد خود منتقل می کنیم.

تفسیرمنسوب به إمام حسن عسکری علیه السلام  ص 308

قَالَ رَجُلٌ لِامْرَأَتِهِ اذْهَبِی إِلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَسَلِیهَا عَنِّی أَنَا مِنْ شِیعَتِکُمْ أَوَ لَسْتُ مِنْ شِیعَتِکُمْ فَسَأَلَتْهَا فَقَالَتْ  قُولِی لَهُ إِنْ کُنْتَ تَعْمَلُ‏ بِمَا أَمَرْنَاکَ‏ وَ تَنْتَهِی عَمَّا زَجَرْنَاکَ عَنْهُ فَأَنْتَ مِنْ شِیعَتِنَا وَ إِلَّا فَلَا.

فَرَجَعْتُ فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ یَا وَیْلِی- وَ مَنْ یَنْفَکُّ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَایَا فَأَنَا إِذَنْ خَالِدٌ فِی النَّارِفَإِنَّ مَنْ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِهِمْ فَهُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ.فَرَجَعَتِ الْمَرْأَةُ فَقَالَتْ لِفَاطِمَةَ ع مَا قَالَ لَهَا زَوْجُهَا فَقَالَتْ فَاطِمَةُ ع: قُولِی لَهُ لَیْسَ هَکَذَا [فَإِنَ‏] شِیعَتَنَا مِنْ خِیَارِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ کُلُّ مُحِبِّینَا وَ مُوَالِی أَوْلِیَائِنَا، وَ مُعَادِی أَعْدَائِنَا، وَ الْمُسَلِّمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ لَنَا - لَیْسُوا مِنْ شِیعَتِنَا إِذَا خَالَفُوا أَوَامِرَنَا وَ نَوَاهِیَنَا- فِی سَائِرِ الْمُوبِقَاتِ وَ هُمْ مَعَ ذَلِکَ فِی الْجَنَّةِ، وَ لَکِنْ بَعْدَ مَا یُطَهَّرُونَ مِنْ ذُنُوبِهِمْ بِالْبَلَایَا وَ الرَّزَایَا أَوْ فِی عَرَصَاتِ الْقِیَامَةِ بِأَنْوَاعِ شَدَائِدِهَا، أَوْ فِی الطَّبَقِ الْأَعْلَى مِنْ جَهَنَّمَ بِعَذَابِهَا إِلَى أَنْ نَسْتَنْقِذَهُمْ بِحُبِّنَا مِنْهَا وَ نَنْقُلَهُمْ إِلَى حَضْرَتِنَا.