عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍعلیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ* قَالَ الْإِصْرَارُ هُوَ أَنْ یُذْنِبَ الذَّنْبَ فَلَا یَسْتَغْفِرَ اللَّهَ وَ لَا یُحَدِّثَ نَفْسَهُ بِتَوْبَةٍ فَذَلِکَ الْإِصْرَارُ
جابر از امام باقر علیه السلام نقل می کند که در باره این کلام خدا " ...و بر آنچه از گناهان انجام می دهند اصرار نمی ورزند در حالیکه می دانند " فرمود : اصرار این است که کسی گناه می کند و از خداوند طلب بخشش نمی کند و با خودش در باره توبه صحبتی نمی کند، این اصرار بر گناه است.
*: آل عمران 125
الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج2 ؛ ص288
- ۹۲/۱۲/۱۲