* بسمه تعالی * کلام نورانی

کلامکم نور و امرکم رشد و وصیتکم التقوی

وَ قَدْ رَجَعَ مِنْ صِفِّینَ‏ فَأَشْرَفَ عَلَى الْقُبُورِ بِظَاهِرِ الْکُوفَةِ یَا أَهْلَ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لَاحِقٌ أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلَامِ لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَ‏ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏

هنگامی که امیرالمومنین از صفین باز می گشت به قبوری در اطراف کوفه رسید رو به ایشان فرمود: ای ساکنان خانه های وحشت زا و محله های خالی و گورهای تاریک! ای خفتگان در خاک ؛ ای غریبان ، ای تنها شدگان ای وحشت زدگان ؛ شما پیش از ما رفتید و ما در پی شما روانیم و به شما خواهیم رسید.

اما خانه هاتان ؛ دیگران در آن ساکن شدند . اما زنانتان ؛ با دیگران ازدواج کردند . اما اموال ؛ در میان دیگران تقسیم شد. این خبری بود که نزد ما بود شما چه خبر دارید؟

سپس رو به اصحاب کردند و فرمودند اگر به ایشان اجازه سخن گفتن می دادند به شما خبر می دادند که  بهترین توشه تقوی است.

نهج البلاغه حکمت 130
  • ۹۲/۱۱/۲۳

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی